Een hele mond vol, om het zo uit te schrijven. Inmiddels is dit jaar alweer 2 weken oud. “De tijd vliegt” – zeggen we vaak. En hoe vaak denk je aan het begin van het jaar: nu ga ik het doen?
Want hoe vaak heb je al niet getwijfeld of je contact zou opnemen? Hoe vaak zijn je fantasie gedachtes al uitgegaan om op je knieën te willen zitten?
De laatste tijd zie ik regelmatig op social media dat filmpje voorbij komen van een willekeurige vrouw. Op de achtergrond hoor je stemmen en geluiden want haar hoofd zit zo vol. Als ze dan bij haar vriend op de bank komt liggen en hij sluit zijn armen om haar heen, stoppen de stemmen en het geluid.
Die rust? Die zoek jij misschien ook wel.
Natuurlijk ben ik niet de aangewezen persoon voor iedereen. Maar als mijn activiteiten jouw aantrekken zou het zomaar kunnen zijn dat jouw en mijn dans wel samen past. Laat dit jaar het jaar zijn dat je de stap durfde te zetten. Misschien laat ik de tijd soms even stilstaan. Of in ieder geval even je hoofd stoppen met denken. Rust en stilte. Volgen.
Dan gaat het jaar misschien niet minder snel, maar krijgt het wel meer inhoud, een richting. Gaan we met elkaar muzieksmaakjes ontdekken. Laat ik je rennen en stilstaan. Ik zal in ieder geval tweeduizend vijfentwintig in je geheugen griffen.
